افغانستان متعهد شده که تا سال 2020 حضور زنان را در ادارات، به سی درصد برساند

کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نسبت به آنچه که کاهش حضور زنان در ادارات دولتی این کشور خوانده می شود، ابراز نگرانی شدید کرده و نسبت به حاشیه رفتن زنان از صحنه اجتماعی هشدار داده است.

در گزارشی که این کمسیون در آستانه روز جهانی زن منتشر کرده آمده که میزان حضور زنان به عنوان کارمندان ادارات افغانستان، از سال ۲۰۰۶ تا حالا رو به کاهش بوده است.

براساس آمار اداره مرکزی احصائیه (مرکز آمار) افغانستان در سال ۲۰۰۶، حضور زنان در ادارات دولتی سی و یک درصد بود، اما این آمار در سال ۲۰۱۲، به هجده درصد کاهش یافته است.

کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می گوید که استراتژی توسعه ملی افغانستان حکومت افغانستان را مکلف کرده که تا سال ۲۰۲۰، حضور زنان در ادارات را حداقل تا سی درصد افزایش دهد.

به گفته این کمیسیون، حضور زنان در ادارات به جای افزایش، سیر نزولی داشته است و این مسئله نگرانی هایی را در مورد مشارکت سیاسی و اجتماعی زنان مطرح می کند.

محمد حسین سرآمد، از تهیه کنندگان این گزارش می گوید: "در سال ۲۰۱۱ براساس آمار احصائیه مرکزی، حضور زنان بیست درصد بود، و امسال براساس آخرین گزارشها، این آمار در حدود هجده درصد است. پیمودن این سیر قهقرایی برای ما نگران کننده است."

اراده سیاسی

کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در گزارش خود از جامعه جهانی و حکومت افغانستان خواسته است به تعهدات خود در زمینه تقویت مشارکت اجتماعی زنان پایبند بمانند.

ثریا صبحرنگ، از مسئولان کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می گوید که علاوه بر بی توجهی دولت افغانستان به وضعیت زنان، حالا مسئله زنان افغانستان برای جامعه جهانی نیز کمرنگ شده است.

خانم صبحرنگ می گوید: "در سال ۲۰۰۱ زمانی که جامعه جهانی به افغانستان آمد، مسئله زنان در اولویت کاری شان بود. ولی آهسته آهسته در کنار اینکه اراده سیاسی و باورمندی به مساوات جنسیتی در دولت وجود ندارد، جامعه جهانی نیز دیگر علاقه زیادی به مسئله زنان نشان نمی دهد و این مسئله را از آجندای خود بیرون کرده اند."

در نظام سیاسی افغانستان، بیست و پنج درصد کرسی های مجلس نمایندگان به زنان اختصاص یافته است و در سالهای اخیر، برای نخستین بار، زنان در انتخابات ریاست جمهوری خود را نامزد کردند.

اما انتقاد عمومی نسبت به برنامه های دولت افغانستان و جامعه جهانی این بوده است که در بیش از ده سال اخیر، به زندگی کل زنان در شهرها و روستاهای این کشور توجه نشده است.

ازدواج های زیر سن، ازدواج دختران برای حل منازعات خانوادگی و خشونت گسترده علیه زنان هنوز در افغانستان وجود دارد.

منتقدان می گویند، حمایت جامعه جهانی از افغانستان، تنها زندگی زنان انگشت شماری را در این کشور متحول کرده که حالا در عرصه سیاسی و اجتماعی حضور دارند، اما زنان در روستاها و حتی بسیاری از شهرهای افغانستان، کماکان به حال خود شان باقی مانده اند.